திசை மாற்றம்! இன்றைய இறைமொழி. ஞாயிறு, 8 டிசம்பர் ’24.

Sunday, December 8, 2024   Fr. Yesu Karunanidhi   Archdiocese of Madurai

Daily Catholic Lectio இன்றைய இறைமொழி Advent

இன்றைய இறைமொழி
ஞாயிறு, 8 டிசம்பர் ’24
திருவருகைக்காலம் இரண்டாம் ஞாயிறு
பாரூக்கு 5:1-9. திருப்பாடல் 126. பிலிப்பியர் 1:4-6, 8-11. லூக்கா 3:1-6

 

திசை மாற்றம்!

 

திருவருகைக்காலத்தின் இரண்டாம் ஞாயிற்றில் நாம் ஏற்றும் மெழுகுதிரி ‘பெத்லகேம் திரி’ என அழைக்கப்படுகிறது. இது குறித்துக்காட்டும் மதிப்பீடு அமைதி.

 

நம் வாழ்வுப் பயணம் அனைத்தும் ஒன்று கடவுளை நோக்கியதாக இருக்கும், இல்லை என்றால் கடவுளை விட்டு விலகியதாக இருக்கும். இவ்விரண்டு பயணங்களும் எதிரெதிர் திசைகளில் செல்கின்றன. திசை மாற்றம் என்பது வாழ்வு மாற்றமாக இருக்கிறது. நம் வாழ்வு, பணி, உறவுநிலைகள் அனைத்தும் திசைகள் சார்ந்ததாகவே இருக்கின்றன. நம் தனிப்பட்ட மதிப்பீடுகளை நோக்கி நாம் பயணம் செய்கிறோம், அல்லது அதற்கு எதிர்த்திசையில் பயணம் செய்கிறோம். குடும்ப மற்றும் உறவுநிலைகளில் உறவை நோக்கிச் செல்கிறோம், அல்லது உறவிலிருந்து விலகிச் செல்கிறோம்.நாம் செய்கிற பணியில் நிறைவும் மகிழ்ச்சியும் ஆர்வமும் இருக்கும்போது நாம் அதை நோக்கிச் செல்கிறோம். அல்லது அதற்கு எதிர்த்திசையில் செல்கிறோம்.

 

திசை மாற்றமே மனமாற்றமாக இருக்கிறது. ஊதாரி மகன் எடுத்துக்காட்டில் (லூக் 15), தந்தையை விட்டு எதிர்த்திசையில் செல்கிற மகனை வறுமை பற்றிக்கொள்கிறது. தந்தையை நோக்கி அவன் திரும்பும்போது மகிழ்ச்சியால் இல்லம் நிரம்புகிறது. சக்கேயு நிகழ்வில் (லூக் 19:1-10) இயேசுவை நோக்கிய திசை சக்கேயுவின் வாழ்வில் மாற்றம் வருகிறது.

 

நாம் செல்கிற திசை சரியானது என்பதை நாம் அறிந்துகொள்வதற்கான அளவுகோல்தான் ‘அமைதி.’ ஆகையால்தான், ‘அமைதிக்காகவே படைக்கப்பட்டுள்ள எங்கள் இதயங்கள் உம்மில் அமைதி காணும்வரை அமைதி அடைவதில்லை’ என மொழிகிறார் புனித அகுஸ்தினார்.

 

‘அமைதி’ (ஷலோம்) என்பது சலனமற்ற, முழுமையான மனப்பாங்கு எனப் புரிந்துகொள்வோம். சொல்லோவியமாகப் புரிந்துகொண்டால் கீறல் இல்லாத முழுமையான பானை. எந்தவொரு ஆற்றல் விரயமும் நம்மில் நிகழாதபோது நம் உள்ளம் அமைதி கொள்கிறது. மூளையின் செயல்பாட்டில் நாம் மூழ்கியிருக்கும்போது அமைதியை இழக்கிறோம். மூளையிலிருந்து சற்றே இறங்கி மனம் நோக்கி நகரும்போது அமைதி கொள்கிறோம்.

 

(அ) திசை மாற்றம் என்பது ஆண்டவரால் நிகழ்கிறது

 

‘சீயோனின் அடிமை நிலையை ஆண்டவர் மாற்றினபோது நாம் ஏதோ கனவு கண்டவர்போல இருந்தோம்’ (திபா 126) என்று மொழிகிறார் ஆசிரியர் (பதிலுரைப்பாடல்). கனவுக்கும் நிஜத்துக்கும் உள்ள வித்தியாசம் என்ன? நாம் உணவு உண்ணுவதுபோல கனவு காண்கிறோம் எனில், அந்தக் கனவு நம் பசியை ஆற்றுவதில்லை. நிஜத்தில் நாம் உண்ணும்போதுதான் நம் பசி ஆறுகிறது. கனவில் நடக்கும் செயல்களுக்கு நம் முயற்சி தேவையில்லை. சீயோனின் அடிமைநிலையை ஆண்டவரே மாற்றுகிறார்.

 

இந்த நிகழ்வையே முதல் வாசகத்தில் (காண். பாரூக்கு 5:1-9) வாசிக்கின்றோம். பாரூக்கு எரேமியா இறைவாக்கினரின் செயலர். பாரூக்கு நூல் கத்தோலிக்க விவிலியத்தின் இணைத்திருமுறை பகுதியில் இருக்கிறது. இதன் கிரேக்க மூலம் மட்டுமே நமக்குக் கிடைத்திருக்கிறது. கிரேக்க மொழியில் எழுதப்பட்ட முதல் ஏற்பாட்டு நூல்களை யூதர்களும், பிரிந்த சகோதரர்களும் ‘வெளிப்படுத்தப்பட்ட நூலாக’ ஏற்றுக்கொள்வதில்லை.

 

பாபிலோனியாவுக்கு இஸ்ரயேல் மக்கள் அடிமைகளாக நாடுகடத்தப்பட்டபோது இவரும் உடன் சென்றவர். எருசலேமில் எழுதப்படிக்கத் தெரிந்த அனைவரையும் நெபுகத்னேசர் தன் அரண்மனைக்கு எடுத்துச்சென்றுவிட்டார். ஆக, பாரூக்கு அடிமைத்தனத்தின் கோரத்தை நேருக்கு நேர் கண்டவர்.

 

இன்று இருக்கும் நிலையை நாளை ஆண்டவர் புரட்டிப்போடுவார் என்ற நம்பிக்கையைத் தருகிறார் பாரூக்கு. பாரூக்கு ஐந்து வகை புரட்டிப்போடுதல்களை முன்வைக்கின்றார்: (1) துன்ப துயர ஆடை களையப்பட்டு, மாட்சியின் பேரழகு அணிவிக்கப்படும், (2) ஒன்றுமில்லாத வெறுந்தலையில், ஆண்டவரின் மாட்சி மணிமுடியாகச் சூட்டப்படும், (3) பெயரில்லாதவர்களுக்கு, தங்கள் பெயர்களை இழந்தவர்களுக்கு, ‘ஐரின் டிகாயுசனேஸ்’ (‘நீதியில் ஊன்றிய அமைதி’) என்றும் ‘டோக்ஸா தெயோசேபெயாஸ்’ (இறைப்பற்றில் ஒளிரும் மாட்சி’) என்றும் பெயர்கள் சூட்டப்படும், (4) நடந்து சென்றவர்கள் பல்லக்கில் மன்னர்போல் தூக்கிவரப்படுவார்கள், மற்றும் (5) மலைகள், குன்றுகள், பள்ளத்தாக்குகளில் இழுத்துச் செல்லப்பட்டவர்கள் சமமான நறுமணமும் மிகுந்த சாலைகளில் நடத்திவரப்படுவர்.

 

அடிமைத்தனத்தின் பழைய பாதைக்கு எதிர்மறையாக இருக்கிறது இறைவன் அமைத்துத் தரும் புதிய பாதை. பழைய பாதை இஸ்ரயேல் மக்களை நிர்வாணமாக நடத்திச் சென்றது. ‘ஆடைகள் களையப்படுதல்’ என்பது ‘அடையாளங்கள் அழிக்கப்படுவதைக்’ குறிக்கிறது. பாபிலோனியாவில் நிர்வாணமாக நின்றவர்களை தன் மாட்சி என்னும் பேரழகால் உடுத்துகின்றார் இறைவன். புதிய பாதை அவர்களுக்கு ஆடை அணிவிக்கிறது. கடவுள் அருளும் மாட்சியின் பேரழகே அவர்களின் ஆடையாக இருக்கிறது. பழைய பாதையில் அவர்கள் தலைமுடி மழிக்கப்பட்டது. அடிமைகளின் தலைமுடி சுகாதாரத்திற்காகவும், நேர மேலாண்மைக்காகவும் மழிக்கப்படும். இப்படி மொட்டைத் தலையாய் இருந்தவர்களுக்கு மணிமகுடம் அணிவிக்கிறார் இறைவன். புதிய பாதையில் அவர்கள் மாட்சியை மணிமுடியாகச் சூடியிருக்கின்றனர். பழைய பாதையில் இஸ்ரயேல் மக்களுக்குப் பெயரில்லை. அடிமைகளும், சிறைக்கைதிகளும் பெயர் சொல்லி அழைக்கப்படுவதில்லை. அவர்கள் வெறும் எண்கள்தாம். பெயர் என்னும் அடையாளம் இழந்தவர்கள் ‘ஐரின்’ (அமைதி), ‘டோக்ஸா’ (மாட்சி) என்ற அழகான பெயர்களைப் பெறுகிறார்கள். இந்த இரண்டு பெயர்களும் அவர்கள் இவ்வளவு நாள் இழந்தவற்றைத் திருப்பி தருவனவாக இருக்கின்றன. பழைய பாதை இருளாக இருந்தது. புதிய பாதை பேரொளியால் ஒளிர்கிறது. பழைய பாதை அவர்களை மண்டிபோட வைத்திருந்தது. புதிய பாதை அவர்களை எழுந்து நிற்கச் செய்கிறது. பழைய பாதை கண்ணீராய் நிறைந்தது. புதிய பாதை மகிழ்வால் நிறைகிறது. பழைய பாதையில் சங்கிலி கட்டப்பட்டு கால்நடையாக இழுத்துச் செல்லப்பட்டனர் மக்கள். இறைவன்தாமே இனி இவர்களை பல்லக்கில் தூக்கி வருவார். புதிய பாதையில் அரியணையில் வீற்றிருக்கும் மன்னர்போல உயர்மிகு மாட்சியுடன் அவர்கள் அழைத்துவரப்படுகிறார்கள்.பழைய பாதையில் யாருடைய உயிரையும் பற்றி யாரும் கவலைப்படவில்லை. புதிய பாதையில் இறைவன் அவர்களின் உயிரைப் பாதுகாக்கின்றார். பழைய பாதை இரத்தம் மற்றும் வியர்வையால் துர்நாற்றம் அடித்தது. எருசலேமிலிருந்து பாபிலோனியாவுக்குச் செல்லும் பாதை கரடு முரடானது. பள்ளத்தாக்குகள், குன்றுகள் நிறைந்தது. இவற்றையெல்லாம் சமன்படுத்துவதோடு இறைவன் இன்னும் ஒருபடி போய், பாதைகளில் சாம்பிராணியும் போடுகின்றார். அடிமைகள் இழுத்துச் செல்லப்பட்ட பாதை இரத்தம், உடலின் அழுகல் என நாற்றம் எடுக்கும். நறுமணம் இந்த நெடியை மாற்றுவதோடு, புத்துணர்ச்சியையும் கொடுக்கும். புதிய பாதையில் நறுமணம் வீசும் மரங்கள் நிழல் தருகின்றன.

 

இவ்வாறாக, இஸ்ரயேல் மக்களைத் தேடி வருகின்ற இறைவனின் பாதை புதிய பாதையாக இருக்கிறது.

 

(ஆ) திசை மாற்றம் பெற்றவர்கள் அதில் நிலைத்திருக்க வேண்டும்

 

இயேசுவின்மேல் நம்பிக்கை கொள்ளும் வரை பிலிப்பி நகர மக்கள் தங்களின் பழைய பாதையில் இருக்கின்றனர். இயேசுவின்மேல் கொண்ட நம்பிக்கை அவர்களைப் புதிய பாதைக்கு அழைத்துவருகின்றது. இந்தப் புதிய பாதையில் அவர்கள், ‘அறிவிலிலும் அன்பிலும் அனைத்தையும் உய்த்துணரும் பண்பிலும் மேன்மேலும் வளர்ந்து, அன்பால் நிறைந்து, சிறந்தவற்றையே ஏற்றுச் செயல்படுமாறு இறைவனை வேண்டுவதாக’ முன்மொழிகின்றார். மேலும், அவர்களின் செயல்கள் நீதியின் செயல்களாக வேண்டுமென்று அறிவுறுத்துகின்றார்.

 

புதிய பாதைக்கு இறைவனின் அருளால் அழைத்துவரப்படுகின்ற பிலிப்பி நகர மக்கள், தங்கள் சொந்த நற்செயல்களால் அந்தப் பாதையைத் தக்கவைத்துக்கொள்ள வேண்டும்.

 

(இ) திசை மாற்றம் என்பது தலைகீழ் மாற்றமாக இருக்கிறது

 

‘ஆண்டவருக்காக வழியை ஆயத்தமாக்குங்கள்’ என்று மொழிகின்ற திருமுழுக்கு யோவான் புதிய பாதைக்கான தயாரிப்பு வேலைகளை முன்னெடுக்க அறைகூவல் விடுக்கின்றார். மேலும், ‘இந்தப் புதிய பாதையில் அனைவரும் கடவுள் அருளும் மீட்பைக் காண்பர்’ என்ற எசாயாவின் வாக்கு நிறைவேறுவதாக லூக்கா பதிவிடுகின்றார். எசாயா மொழிகின்ற சொல்லாடல்களை உருவகங்களாக எடுத்துக் கொள்வோம்:

 

பாலைநிலம்: நம் மனம் இறைவன் இல்லாமல், ஒளி இல்லாமல், மகிழ்ச்சி இல்லாமல், நிறைவு இல்லாமல் காய்ந்திருக்கும் நிலை. பாலை என்பது ஒரு குறைவு. பேரரசர், ஆளுநர், குறுநிலமன்னர்கள், தலைமைக்குருக்கள் என பளிங்குத் தரைகளில் வலம் வந்தவர்களுக்கு எட்டாத ஆண்டவரின் குரல், பாலைநிலத்தில் வாழ்ந்த திருமுழுக்கு யோவானை எட்டுகிறது. நம் வாழ்விலும் குறை மேலோங்கி நிற்கும் போது இறைவன் குரல் நம்மை எட்டுகிறது.

 

வழி: இது ஆண்டவர் அமைத்துத் தரும் புதிய பாதையைக் குறிக்கிறது. வழி நம் முன்பாக இருந்தாலும் அந்த வழிக்கான பயணத்தை மேற்கொள்ளும்போது தான் அந்த வழி அர்த்தம் பெறுகிறது. எடுத்துக்காட்டாக நாம் பயணிக்கும் நான்கு வழிச் சாலைகள், வாகனங்கள் இல்லாத போது வெறும் காட்டுப்பகுதியே. பயன்பாட்டில் தான் வழியானது வழியாக மாறுகிறது.

 

ஆயத்தமாக்குதலும் செம்மையாக்குதலும்: ஆயத்தமாக்குதல் புதிய முயற்சியையும், செம்மையாக்குதல் புதுப்பிக்கும் முயற்சியையும் குறிக்கிறது. நாம் நம் வாழ்வில் சில நேரங்களில் புதிய பாதையைத் தேர்ந்தெடுக்கிறோம். சில வேளைகளில் ஏற்கெனவே உள்ள பாதையைப் புதுப்பிக்கின்றோம். புதிய பாதையைத் தேர்ந்தெடுக்க துணிவு தேவை. பழைய பாதையைப் புதுப்பிக்க உள்ளுணர்வு தேவை.

 

பள்ளத்தாக்குகள் நிரப்பப்படும், மலை, குன்று யாவும் தகர்க்கப்படும்: பள்ளத்தாக்குகள் என்பவை என் வாழ்வில் உள்ள குறைவு மனநிலைகள். மலை என்பது என் வாழ்வில் உள்ள மேட்டிமை எண்ணங்கள். பள்ளத்தாக்குகள் நமக்குப் பயம் தருகின்றன. மலை நம் பார்வையை மறைக்கின்றது.

 

கோணலானவை நேராக்கப்படும். கரடுமுரடானவை சமதளமாக்கப்படும். கோணலானவை என்பவை நமக்கு நாமே நாம் சொல்லும் பொய்கள். இவை, நம் மனவுறுதியைக் குலைக்கின்றன. கரடுமுரடானவை என்பவை நம்மைத் தொற்றிக் கொண்டிருக்கும் பிறழ்வுகள்.

 

விதை விதைக்கச் செல்லும் திசை துயரம் நிறைந்ததாக இருக்கிறது. ஆனால், அறுவடை செய்து அரிக்கட்டுகளை எடுத்துக்கொண்டு வரும் திசை மகிழ்ச்சி நிறைந்ததாக இருக்கிறது.

 

இன்றைய திருப்பலியின் சபை மன்றாட்டில், ‘ஆண்டவரை நோக்கி விரைந்து செல்லும் மக்கள் எதிரே உள்ள தடைகளால் நிறுத்தப்படாமல் இருக்க’ செபிக்கின்றோம்.

 

அருள்திரு யேசு கருணாநிதி
மதுரை உயர்மறைமாவட்டம்
இரக்கத்தின் தூதுவர்